നന്ദൂട്ടി

മദ്യത്തിന്റെ ആലസ്യത്തിലാണ് നന്ദൻ...
അനുപമ പിണങ്ങി പോയതിൽ പിന്നെ എന്നും ഇങ്ങനെയാണ്, ദിവസവും മദ്യപിച്ച് പിച്ചും പേയും പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കും...

"എന്തിനാ അച്ഛാ ഇങ്ങനെ കുടിച്ച് നശിക്കണേ...?"

"നന്ദൂട്ടീ വിഷമം മറക്കാനല്ലേ അച്ഛന്‍ കുടിക്കണേ"

"അമ്മ പോയിട്ടാണോ അച്ഛന്‍ ഇങ്ങനെ കുടിക്കണെ, അമ്മ പിണക്കമെല്ലാം മാറ്റി തിരിച്ചുവരും, അച്ഛൻ വിഷമിക്കാതിരിക്ക്"

അതെ, അനുപമ പിണങ്ങി പോയിട്ട് ഇന്നേക്ക് ഒരുമാസം ആയി, പൊന്നുവിനെയും കൊണ്ടാണ് പോയത്...

പൊന്നുവും നന്ദുവും ഒരു ഉദരത്തില്‍ പിറന്നില്ലെങ്കിലും നന്ദനും അനുപമക്കും ജീവനായിരുന്നു..

കുറച്ച് മാസങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് അനു അവളുടെ ബന്ധുവീട്ടിൽ പോയി വന്നതിന് ശേഷം അവളുടെ പെരുമാറ്റത്തിൽ ഭയങ്കരമായ മാറ്റം അനുഭവപ്പെട്ടു, അതിന്റെ പേരിലുണ്ടായ വഴക്കിന്റെ പേരിലാണ് പൊന്നുവിനെയും എടുത്ത് കൊണ്ട് അവളുടെ വീട്ടിലേക്ക് പോയത്...
--------------------------------------------
ഏഴ് വർഷം മുമ്പായിരുന്നു നന്ദുവിന്റെയും അനുപമയുടെയും വിവാഹം,
രണ്ടു വർഷം വരെ അവർക്ക് കുട്ടികളുണ്ടായില്ല, അങ്ങനെ ഒരുപാട് ആലോചനക്കൊടുവിൽ ഒരു കുട്ടിയെ ദത്തെടുക്കാം എന്ന തീരുമാനത്തിലെത്തി, അങ്ങനെയാണ് നന്ദന എന്ന അനാഥ പെൺകുട്ടിയെ ഒരു ഓർഫനേജിൽ നിന്ന് ദത്തെടുക്കുന്നത്.

പിന്നെ അവരുടെ ജീവിതം സന്തോഷം നിറഞ്ഞതായിരുന്നു, ഒരു വർഷം പിന്നിട്ടപ്പോള്‍ ആ സന്തോഷത്തിലേക്കാണ് ഒരാള്‍ കൂടി കടന്നുവരാന്‍ പോകുന്നു എന്നറിഞ്ഞത്, അതെ അനുപമ ഗർഭിണിയായി. പൊന്നുവിന് ജന്മം നല്‍കി.

നന്ദൂട്ടിക്ക് പൊന്നുവിനെ ജീവനായിരുന്നു, കുളിപ്പിക്കാനും ഉടുപ്പിടീക്കാനും പൊട്ട് തൊടീക്കാനും നന്ദൂട്ടി ആയിരുന്നു മുന്നില്‍...

പൊന്നുവിനെയും നന്ദൂട്ടിയെയും ഒരു കുറവുമില്ലാതെയാണ് കഴിഞ്ഞ രണ്ട് മാസം മുമ്പ് വരെ അനുപമ നോക്കിയിരുന്നത്,

രണ്ട് മാസം മുമ്പ് അനുപമയുടെ ബന്ധുവീട്ടിൽ പോയി വന്നപ്പോള്‍ മുതല്‍ അനുപമയുടെ നന്ദൂട്ടിയോടുളള പെരുമാറ്റവും മറ്റും സഹിക്കാന്‍ കഴിയാത്തവിധം ആയിരുന്നു...

നന്ദൂട്ടി പൊന്നുവിന്റെ സ്ഥാനം തട്ടിയെടുക്കും, സ്വത്തിന് വേണ്ടി നിന്റെ മകളെ കൊല്ലാൻ പോലും മടിക്കില്ല, എത്രയും പെട്ടെന്നു നന്ദൂട്ടിയെ അവിടെ നിന്നും ഓടിക്കണം എന്നെല്ലാം പറഞ്ഞു ബന്ധുക്കള്‍ അനുപമയെ വശീകരിച്ചു എന്നതാണ് കാര്യം...

ഒരു ദിവസം പതിവുപോലെ നന്ദൂട്ടിയും പൊന്നുവും കളിക്കുന്നതിനിടയിൽ പൊന്നു വീണു, കാൽമുട്ട് ചെറുതായി ഒന്നു പൊട്ടി..

പൊന്നു കരഞ്ഞുകൊണ്ട് അനുപമയുടെ അടുത്തേക്ക് ഓടി, അതുംകൂടി ആയപ്പോൾ അനുപമക്ക് സഹിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല, കയ്യില്‍ കിട്ടിയ വടിയെടുത്ത് നന്ദൂട്ടിയെ അടിക്കാന്‍ തുടങ്ങി...

"നീ എന്റെ മോളെ കൊല്ലാന്‍ നോക്കും അല്ലേ"

"ഇല്ല അമ്മേ, ഞാനൊന്നും ചെയ്തിട്ടില്ല, പൊന്നു തനിയെ വീണതാണ്"

"അവൾ തനിയെ വീഴില്ല, നീ എന്റെ കുട്ടിയെ തള്ളിയിട്ടതാ"

അതും പറഞ്ഞു അനുപമ നന്ദുവിനെ തല്ലാന്‍ തുടങ്ങി...

"അമ്മേ ,എന്നെ തല്ലല്ലെ ഞാനൊരു തെറ്റും ചെയ്തിട്ടില്ലമ്മേ"

ഇതു കണ്ട് കയറി വന്ന നന്ദൻ...

"അനൂ, നീയെന്താണീ കാണിക്കുന്നത്, എന്തിനാ ഈ പാവത്തിനെ ഇങ്ങനെ തല്ലുന്നത്"

"ഇവൾ എന്റെ മകളെ കൊല്ലാന്‍ നോക്കി"

"കൊല്ലാന്‍ നോക്കിയോ, നീ ഇല്ലാത്തത് പറയല്ലേ പൊന്നു സ്വയം വീണതാവും, പൊന്നുവിനെ ഒന്ന് നുള്ളി നോവിക്കുക പോലും ചെയ്യാത്ത നന്ദൂട്ടി എങ്ങനെയാണ്, അവളെ തള്ളിയിടുന്നത്.."

"അവൾ തന്നെയാ ചെയ്തത്"

അതും പറഞ്ഞ് വീണ്ടും നന്ദൂട്ടിയെ അടിക്കാന്‍ അനുപമ തുനിഞ്ഞപ്പോൾ നന്ദൻ അനുപമയുടെ കരണത്ത് ആഞ്ഞൊരടി..

"നിന്നോടല്ലേ അവൾ ചെറിയ കുഞ്ഞാണ്, അവളെയിങ്ങനെ അടിക്കരുതെന്ന് പറഞ്ഞത്"

"നിങ്ങൾക്ക് എന്നേക്കാളും പൊന്നുവിനേക്കാളും വലുത്, എവിടൂന്നോ വലിഞ്ഞു കേറി വന്ന ഇവളാണോ?"

ഇതെല്ലാം കേട്ട് വേദനയും സഹിക്കാന്‍ കഴിയാതെ നന്ദൂട്ടി റൂമിന്റെ മൂലയിൽ ഇരുന്ന് പൊട്ടിക്കരയാൻ തുടങ്ങി.

"അതേടീ, എനിക്ക് പൊന്നുവിനെ കിട്ടുന്നതിനേക്കാളും മുമ്പ് കിട്ടിയ എന്റെ മോളാണ് നന്ദൂട്ടി, അവൾ കഴിഞ്ഞിട്ടേ വേറെ ആരും എനിക്കുള്ളൂ"

നന്ദൻ അത്യാവശ്യം ചൂടിലായിരുന്നു...

"ഞങ്ങൾക്കൊരു വിലയും ഇല്ലാത്തിടത്ത് ഞാനും എന്റെ മോളും ഒരു ശല്യമാവുന്നില്ല, ഞങ്ങൾ എന്റെ വീട്ടിലേക്ക് പോവാ, ഇനിയെന്നെയും മോളെയും വേണമെന്ന് തോന്നുമ്പോൾ ഈ അസത്തിനെ കളഞ്ഞിട്ട് വന്നാല്‍ മതി..."

"ആ ആഗ്രഹം നീ മനസ്സില്‍ വെച്ചാല്‍ മതി, നന്ദൂട്ടിയില്ലാതെ നിങ്ങളെയും ഏനിക്ക് വേണ്ട"

പിന്നെ ഒന്നും പറയാന്‍ നിൽക്കാതെ അനുപമ പെട്ടിയെടുത്ത് പൊന്നുവിനെയും കൂട്ടി ഇറങ്ങി,...

അപ്പോഴത്തെ ചൂടിൽ അങ്ങനെയൊക്കെ പറഞ്ഞെങ്കിലും നന്ദന്റെ മനസ്സില്‍ കുറ്റബോധം ഉണ്ടായിരുന്നു...

പക്ഷെ നന്ദൂട്ടിയെ കുറിച്ച് ആലോചിക്കുമ്പോൾ എല്ലാം ശരിയാണ് എന്നൊരു തോന്നലും...

അനുപമ രണ്ട് തവണ വക്കീല്‍ നോട്ടീസ് അയച്ചു, അത് അംഗീകരിക്കാന്‍ നന്ദന് കഴിയുമായിരുന്നില്ല..
അങ്ങനെയാണ് നന്ദൻ മദ്യത്തിനടിമപ്പെട്ടത്...

*****----****-***-*******
അതിനിടയിലാണ് പെട്ടെന്ന് പൊന്നുവിന് ചെറിയ പനി വന്ന് ഹോസ്പിറ്റലിൽ അഡ്മിറ്റ് ആയത്,

നന്ദനും നന്ദൂട്ടിയും പെട്ടെന്നു തന്നെ അവിടെയെത്തി,

പനി വീണ്ടും മൂർച്ഛിച്ചപ്പോൾ ഐസിയുവിലേക്ക് മാറ്റാൻ ഡോക്ടർ നിർദേശിച്ചത്,

ഐസിയുവിലെ ടെസ്റ്റുകൾക്കൊടുവിൽ രക്തത്തിലെ പ്ലേറ്റ്ലറ്റുകളുടെ കുറവ് മൂലം രക്തം കട്ടപിടിച്ചിരിക്കുകയാണെന്നും എത്രയും പെട്ടെന്ന് രക്തം മറ്റിവെക്കണമെന്നും പറഞ്ഞു...

ആ സമയത്ത് പോലും നന്ദനോട് സംസാരിക്കാന്‍ അനുപമ ശ്രമിച്ചില്ല...

രണ്ടുപേരും പലരെയും വിളിച്ചു നോക്കി ഒ നെഗറ്റീവ് ഗ്രൂപ്പ് അധികം ഇല്ലാത്തതിനാല്‍ ഒന്നും ശരിയാവുന്നില്ല...

"ഒരുവിധത്തിൽ രക്തം തരാന്‍ ആളെ കിട്ടി, ഇനിയെല്ലാം ദൈവത്തിന്‍റെ കയ്യില്‍ ആണ്" എന്ന് പറഞ്ഞു ഡോക്ടര്‍ പോയി..

അപ്പോഴാണ് നന്ദൻ ശ്രദ്ധിച്ചത്, അവിടെയുള്ള ഒരു മൂലയില്‍ ഇരുന്നുകൊണ്ട് നന്ദൂട്ടി കരയുന്നുണ്ട്, അടുത്തു ചെന്ന്...
"എന്തിനാ നന്ദൂട്ടി കരയുന്നത്?"

"അച്ഛാ നമ്മുടെ പൊന്നൂ" എന്നും പറഞ്ഞ് അവൾ കരയുകാണ്, ഒപ്പം
"ഞങ്ങളുടെ പൊന്നൂനെ രക്ഷിക്കണേ ദൈവമേ" എന്ന് പ്രാർത്ഥിക്കുന്നുമുണ്ട്...

ഇതെല്ലാം അനുപമ കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു... അവളുടെ മനസ്സിലപ്പോൾ കുറ്റബോധം തട്ടുന്നുണ്ടായിരുന്നു...

അപ്പോഴാണ് നന്ദൻ അനുപമയുടെ അടുത്തെത്തിയത്..

മൌനത്തിന് വിരാമം കുറിച്ചുകൊണ്ട് നന്ദൻ അനുപമയോട്,

"ഈ നന്ദൂട്ടിയാണോ നമ്മുടെ പൊന്നുവിനെ കൊല്ലാന്‍ നോക്കി എന്ന് നീ പറഞ്ഞത്"

പിന്നെ അവിടെ ഒരു പൊട്ടിക്കരച്ചില്‍ ആയിരുന്നു, അനുപമ നന്ദൂട്ടിയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു..

"നന്ദൂട്ടി ഈ മഹാപാപിയായ അമ്മയോട് ക്ഷമിക്കണം, "
എന്ന് പറഞ്ഞു അനുപമ കരഞ്ഞപ്പോൾ
നന്ദൂട്ടിക്കും പൊന്നുവിനും തിരിച്ചു കിട്ടിയത് അച്ഛനും അമ്മയും ഉളള പഴയ ജീവിതം തന്നെയായിരുന്നു...

രണ്ടാഴ്ചയ്ക്കുള്ളില്‍ പൊന്നുവിന്റ അസുഖമെല്ലാം മാറി, ഹോസ്പിറ്റലിൽ നിന്നും ഡിസ്ചാര്‍ജ് ആയി അവർ വീട്ടിലെത്തി...

ഇന്ന് നന്ദൂട്ടിയുടെ ജീവിതം സുന്ദരമാണ്
അച്ഛനും അമ്മയും പിന്നെ നന്ദൂട്ടിയുടെ സ്വന്തം പൊന്നുവും....
********
ശുഭം...